Loslaten….Een van de meest gehoorde adviezen van iedereen die de oplossing voor jullie onvervulde kinderwens denkt te weten. “Laat het nu eens los, dan komt het misschien vanzelf wel.” “Ga maar lekker op vakantie, dan wordt vast daar jullie kindje verwekt.”
Heel wat makkelijker gezegd dan gedaan en voor velen praktisch onmogelijk. De wens is zo groot, de onzekerheid ook, het gevoel van een kindje willen hebben is zo enorm aanwezig. En als je in een vruchtbaarheidstraject zit en ook nog eens om de zoveel dagen naar het ziekenhuis moet, hormonen moet spuiten, etc., hoe kun je dan in vredesnaam loslaten?
Probeer het maar niet, dat loslaten. Dat levert alleen maar meer stress op omdat het simpelweg niet lukt. Sta jezelf toe om deze wens aanwezig te laten zijn. MAAR: het krampachtig alles op alles zetten, bijna willen forceren dat het NU gaat lukken, dat heeft weinig zin. Zet je leven niet on hold. Je mag ondertussen ook doorleven. Je mag op vakantie, je mag verhuizen, je mag die droombaan nemen. En je mag ook nog steeds genieten. Sta jezelf dat toe. En probeer tegenover de stressvolle momenten, tegenover het verdriet, ook fijne momenten en momenten van ontspanning te zetten.
Toen onze kinderwens al 4 jaar onvervuld was en ik zo vol zat van deze wens, het verdriet en het verlangen, zei een wijze kennis tegen mij: Je mag wensen. Afdwingen kan niet, maar wensen mag. Dus ook jij mag de wens voor een kindje behouden. Je kunt het niet afdwingen, ook niet door alles goed te doen, maar je mag wel wensen. En daarmee laat je wel een stukje spanning los.