Ooit had ik een hele grote wens. De wens om een of meerdere kindjes te krijgen. Ik had die wens al heel veel jaren, maar mijn wens was nog steeds niet in vervulling gegaan. Tijdens een van mijn opleidingen, kreeg ik de opdracht mijn wens te visualiseren.
Ik visualiseerde mezelf in de keuken met aan de keukentafel twee kinderen. Een donker kindje (we zaten toen in het adoptietraject) en een blond kindje (ondanks de grote wens om ons kindje te adopteren, bleef ook de wens om zwanger te worden). Ik kan het beeld nog steeds levendig voor me zien.
Jaren later kwam mijn wens in vervulling. We mochten de ouders van onze dochter Sarah worden. En na de adoptie van Sarah, werd ik zwanger van Senna. Twee prachtige kinderen, de een geboren uit mijn buik, de ander uit mijn hart.
Zou het visualiseren van die wens meegeholpen hebben om ons gezin te vormen? Geen idee. Wat ik wel weet, is dat wetenschappelijk bewezen is dat je iets voorstellen, effect heeft op wat er gebeurd. Denk aan topsporters die hun prestaties visualiseren voor de wedstrijd en het placebo effect (30% van de mensen die ziek zijn en een nep medicijn krijgen, wordt toch beter). Het doet dus wel iets. Voor mij was het gevisualiseerde beeld ook iets om me aan vast te houden. Een positief beeld in een proces wat gepaard ging met veel teleurstellingen en verdriet. Het beeld bleef me vertrouwen geven, ondanks de vele teleurstellingen die we hebben moeten incasseren.
Visualiseren is ook iets wat ik graag inzet in mijn cursussen en coaching gesprekken. Soms geven visualisaties inzicht in wat er onbewust bij je speelt, soms geeft het vertrouwen, soms positiviteit en soms geeft het hoop. En ook al weet niemand wat de toekomst jou gaat brengen, je mag best hoop en vertrouwen hebben. Dat maakt dit proces een beetje lichter, positiever en dan heb je ook nog een kans dat het ook echt voor een klein stukje invloed heeft op wat er mag gebeuren in de toekomst.
